Sunday, June 13, 2010

بالاخره خونه گرفتیم

سلام به همه . بالاخره ما خونه اجاره کردیم و از بلاتکلیفی در اومدیم. این داستان اجاره کردن منزل خیلی انرژی برد و 3 هفته وقت ما را گرفت ، در حال حاضر هم مشغول تکمیل کردن وسایل و خورد وریزه هایی هستیم که برای منزل لازم داریم. خبر دیگه اینکه در یک کلاس آموزشی در مورد نحوه مصاحبه دادن برای کار، شرکت کردم  که کلاس فوق العاده ای بود و مطالب ارزنده ای داشت. داستان اینه که ما فکر می کنیم که داشتن مهارت ( مثلا برنامه نویسی یا شبکه  )  برای کار کردن اساسی ترین فاکتوره و فوقش هم یک مقدار زبان کار می کنیم ولی مساله ای که همه ما از آن غافلیم فرهنگ محیط کار است که با ایران کاملا متفاوته و همان چیزی است که خیلی از ما تحت عنوان روابط عمومی می شناسیم ( که البته با روابط عمومی کاملا متفاوته ) . در اینجا در مصاحبه ها سئوالات خاصی پرسیده می شود که ما با آنها آشنا نیستیم و جوابهای پراکنده ما باعث رد شدن در مصاحبه ها می شود ( با وجود اینکه شاید حتی توانایی فنی خیلی خوبی نیز داشته باشیم ) این سئوال و جوابها متاثر از فرهنگ مردم و فرهنگ کار در این کشور است که اساسا با ایران متفاوت است . خوشبختانه در اینجا ایرانیان موفق زیادی وجود دارد که تجربه خودشان را با دیگران به اشتراک می گذارند و یکی از این ایرانیان خانم سوزان رزم آرا ( رئیس سازمان همیاری ایرانیان استرالیا ) است که برگزار کننده این دوره بودند و جا دارد از این طریق از ایشان تشکر کنم.

5 comments:

Mohsen Nasr Esfahani said...

سلام... تبریک ... بسیار خوشحال شدیم ... آقا قیمت چند ! چند متره ! کی بیایم سور بخوریم ! کجا شهر ! ... ;))

پرنده مهاجر (امیر) said...

تبریک امیر جان،

امیدورام به زودی خبر کار پیدا کردن رو هم بنویسی.فقط یه سئوال که همیشه واسه من وجود داشته اینه که با توجه به اینکه معمولا خونه اول موقتیه و معمولا بچه ها به محض کار پیدا کردن و جاگیر شدن خونه رو عوض می کنن و با توجه به اینکه هزینه حمل و نقل و اسباب کشی در استرالیا بالاست (حداقل در بدو ورود که هنوز درآمد بالایی نداریم)، با وسائلی که واسه خونه جدید باید خریداری کرد معمولا چه می کنن بچه ها؟

با آرزوی بهترین ها،
امیر

كوروش كبير said...

سلام
بسيار بسيار تبريك مي‌گوييم موفقيت در كسب منزل اجاره‌اي. ايشالله نقل مكان بفرماييد به منزل خريداري شده در آينده نزديك.
من ديروز فهميدم كه استراليا تشريف آورده‌ايد. البته چند بار سركار خانم در وبكده اينجانب پيام‌هايي مرحمت فرموده بودند اما نمي‌دانستم كه اين وبلاگ متعلق به شماهاست.
اگر موردي بود بنده در خدمت هستم. اون جناب عارف نا متعارف هم شماره بنده رو دارند. بهرحال بسي خوشحال شديم كه حداقل وبلاگي با همديگر آشنا شديم.
موفق باشيد دوست عزيز در طي ساير مراحل

Ako said...

مبارکه دوستان ! خیلی زیاد! بالاخره از شر پا در هوایی راحت شدین، همین کلی مثبته،
راجع به پست تون هم منتظر توضیحات بیشتر هستیم،باید نکته های جالبی داشته باشه.

بازم تبریک و منتظر خبرای خوب بعدی.

Unknown said...

مرسی از لطف همه دوستان. سعی می کنم در پستهای بعدی بیشتر توضیح بدم.